Een nieuw beeld van Christina
Gebeten door Christina
In augustus 2022 hebben we (Polly Vanmarsenille, Louis Thomas, Camille Vanlangendonck) Francesco Di Vincenzo en zijn echtgenote Daniela Spampinato, beide Sicilianen, leren kennen toen ze in Sint-Truiden op zoek waren naar relieken van Christina. Francesco had via het lied van Nick Cave Christina leren kennen. Zijn echtgenote Daniela geeft Italiaanse les in Luik en maandelijks komt Francesco haar bezoeken. Nu dat hij toch dichtbij Sint-Truiden was wou hij het graf van Christina, als dat er was, komen bezoeken. Via de balie van het cultureel centrum zijn ze dan bij ons terechtgekomen.
We hebben hen een goede rondleiding gegeven in de schatkamer en de OLV-kerk en verteld wie Christina was. Ook hebben we hem ons boek van 2012 over Christina en Lutgardis gegeven en de Latijnse versie van de vita van Christina. En zo is het begonnen. We hadden zijn interesse over Christina nog meer gewekt. Sinds toen zijn we in contact gebleven (via mail of bezoek).
Art au Centre in Luik
Francesco is docent aan de kunstacademie van Catania, Sicilië, en samen met zijn academie neemt hij ook deel aan de tentoonstellingen in Luik, Art au Centre. Gedurende drie maanden mogen nationale en internationale kunstenaars hun werken tentoonstellen in leegstaande vitrines in Luik. Eind 2022 heeft hij een installatie gemaakt over Marie José, laatste koningin van Italië en prinses van België.
Zijn interesse over Christina heeft hij overgedragen aan zijn studenten en collega’s van de kunstacademie in Catania. Samen zijn ze dan tot dit nieuw Christina kunstwerk gekomen dat van 5 oktober tot 31 december 2023 in een vitrine in Luik stad was tentoongesteld.
Na het einde van dit project beslisten ze om het beeld over te brengen naar Sint-Truiden, de bakermat van Christina.
Siciliaanse inborst in Sint-Truiden
Christina met vleugels en een beetje zwevend. Haar borstkast bevat een soort tabernakel. Als het open is, zie je het binnenste, de ziel van Christina. Je ziet stekels en ééndagsvliegen. De stekels symboliseren de pijnen, haar getormenteerde geest, het lijden dat Christina op zich neemt om een deel van de boete van de zielen in het vagevuur over te nemen. De gracieuze, mooi gekleurde eendagsvliegen belichamen de transformatie van de geredde ziel die eerst onderdrukt door de zonden vrij opstijgt naar God.
Zeven doeken
Bij dit Christinabeeld behoren nog 7 doeken die in de Onze-Lieve-Vrouwkerk niet opgesteld zijn maar een plaats zullen krijgen in de Sint-Gangulfuskerk, dichtbij de kopie van de doopvont van Christina en kopie van de Lutgardisstoel.
Christina is een vagevuurheilige en tracht de mensen terug op het rechte pad te brengen en zeker niet te zondigen tegen de zeven hoofdzonden. Francesco en zijn ploeg hebben dan ook de zeven hoofdzonden afgebeeld als zeemonsters waarin men deze zonden kan terugvinden. Het zijn hebzucht, woede, gulzigheid, hoogmoed, lust, jaloezie, luiheid.
We hebben dit werk nu in bruikleen gekregen, maar hij wil het ons schenken en dit officieel doen eind juni wanneer de directeur van de academie van Catania in België is en het kunstwerk van prinses/koningin Marie José aan de Italiaanse ambassade in Luik gaat schenken.
Na 800 jaar blijft Christina ons nog steeds beroeren en begeesteren.